Vorige week is het boek ‘Tegen de Draad in’ van Hans Beerends verschenen. Hans Beerends, ook wel omschreven als ‘icoon van de Derdewereldbeweging’ was medeoprichter en coördinator van de wereldwinkelbeweging. In zijn boek beschrijft hij hoe mondiale betrokkenheid onderdeel was – en nog steeds is – van de Nederlandse samenleving. Bij een abonnement op Vice Versa ontvangt u dit boek gratis.  

Bij de watersnood van 1953, nu zestig jaar geleden, ontving Nederland noodhulp uit alle landen. Onder de kop ‘En nu wij’ betoogde Vrij Nederland dat de paar miljoen gulden ontwikkelingshulp van Nederland daar schamel bij afstak. Een dominee, een pater, een onderwijzer, een vakbondsman en een hoogleraar pakten de uitdaging op en pleitten voor oprichting van de mondiale hulporganisatie Novib.

In de jaren zestig en zeventig ontstonden meer hulporganisaties, honderden Wereldwinkels, tientallen landensolidariteitscomités en duizenden lokale derde wereldgroepen. De maatschappelijke betrokkenheid groeide en demonstraties, boycotcampagnes, bezettingen, prikacties en manifestaties werden breed gedragen.

Hans Beerends, al sinds de jaren zestig als activist en publicist betrokken bij de derdewereldbeweging, beschrijft in dit boek op indringende en kleurrijke wijze hoe deze betrokkenheid onderdeel was – en nog steeds is – van de Nederlandse samenleving.

Na een korte inzinking in de jaren negentig kwam vanaf 2000 een generatie op die politieke gedrevenheid koppelde aan pragmatisme. De gebalde vuist werd afgewisseld met een reikende hand. Tegen de draad in eindigt verwachtingsvol. Beerends laat met tal van voorbeelden zien dat het inzicht groeit dat veranderingen niet alleen noodzakelijk zijn, maar ook mogelijk.

In een interview met Vice Versa vertelt Hans Beerends hoe beide generaties idealisten van elkaar kunnen leren.  ‘Wat de jonge idealisten denk ik van mijn generatie kunnen leren is de passie en gedrevenheid waarmee we ons hebben ingezet. We werden geraakt door onrecht en wilden daar volop tegenaan gaan. Het raakte ons zo dat we het niet meer los konden laten. Die gedrevenheid mis ik soms wel een beetje bij de nieuwe generatie idealisten. Zij zijn tegelijkertijd toch ook heel nadrukkelijk met hun eigen carrière bezig en ook niet vies van materialisme. Wat mijn generatie van de jonge idealisten kan leren is een wat nuchtere en pragmatische analyse van de werkelijkheid. Een benadering van het probleem en het zoeken naar oplossingen zonder de wijze waarop mijn generatie actievoerders onze tegenstanders op een emotioneel en moralistische wijze betichtten.’

Hans Beerends (1931) was medeoprichter en coördinator van de wereldwinkelbeweging en voorzitter van het milieu/derde wereldsamenwerkingsverband ‘Honger Hoeft Niet. Hij is auteur van o.a De Nederlandse ontwikkelingshulp in discussie (1977), Dertig jaar Nederlandse Ontwikkelingshulp (1981), De derde wereld beweging (1993), Weg met Pinochet – een kwart eeuw solidariteit met Chili (1998) en De Bewogen Beweging – een halve eeuw mondiale solidariteit (2004, samen met Marc Broere).

Neem nu een abonnement op Vice Versa en ontvang dit boek gratis!