Vrijdagmiddagborrel: de methode-Bot

Afgelopen week had de Nederlandse taal opeens een nieuw woord: de methode Bot. De oud-minister van Buitenlandse Zaken kwam in opspraak door zijn manier van lobbyen. Marc Broere zou hem, als hij minister Ploumen was geweest, meteen een baan hebben aangeboden: speciaal gezant voor Hulp en Handel.

Heeft u de afgelopen week ook niet stiekem een beetje moeten gniffelen om oud-minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot? Die maakte als voorzitter van het Nederlands Instituut voor Meerpartijen Democratie (NIMD) en bestuurder van de Wereldomroep een afspraak met minister Ploumen om over inhoudelijke onderwerpen te praten, maar toverde plotsklaps als een volleerd goochelaar een dubbele agenda uit zijn zak: hij begon te lobbyen voor een’ verklaring van geen bezwaar’ voor de export van marineschepen van Damen Shipyards. De 78-jarige Bot, die werkzaam is voor het  Haagse lobbykantoor Meines Holla & Partners, bleek door de scheepsbouwer te zijn ingehuurd als lobbyist.

Opeens was onze taal weer verrijkt met een nieuw woord: de methode-Bot. Ik voorspel dat na sjoemelsoftware en poortjespringer, de populairste woorden van 2015, nu de methode-Bot hoge ogen gaat gooien als ‘Woord van het Jaar’ in 2016. Het zal ongetwijfeld eveneens worden opgenomen in de Dikke Van Dale. Met de volgende definitie. De methode-Bot: het onder valse voorwendselen een gesprek voeren met een invloedrijk persoon.

Speciaal gezant

Als ik minister Ploumen was geweest, dan had ik Ben Bot ter plekke een nieuwe baan aangeboden: speciaal gezant voor Hulp en Handel. Net zoals we Bram van Ojik hebben als speciaal gezant voor Migratie en Dirk Jan Koch als speciaal gezant voor Grondstoffen. Bot liet namelijk tijdens zijn gesprek met Ploumen zien dat hij de ideale kandidaat zou zijn geweest voor zo’n functie. De dominee en de koopman perfect samengevoegd in één persoon. Je komt binnen voor een gesprek over de goede zaak, maar je echte doel is het behartigen van de belangen van het bedrijfsleven.

Bot kreeg echter geen baan aangeboden, integendeel zelfs. Minister Ploumen deed haar beklag bij  Damen Shipyards over zijn werkwijze en dat van het bedrijf. Ze maakte duidelijk hier niet van gediend te zijn. Ook vond ze het vervelend dat Bot naderhand contact had opgenomen met de secretarissen van haarzelf en van minister Koenders en deze tegenover elkaar uitgespeeld zou hebben.

Excuses

Inmiddels zegt Bot dat hij excuses heeft aangeboden aan minister Ploumen die op haar beurt heeft laten weten dat gasten die over andere dingen beginnen te praten dan waarvoor ze gekomen zijn niet meer welkom zijn bij haar en op haar ministerie.

Ik ben het deze keer volkomen met de minister eens en vind dat ze een goed statement afgeeft. Juist door een belangrijk Nederlands bedrijf als Damen Shipyards aan te spreken, zoals ze in het verleden ook Coolcat-topman Roland Kahn publiekelijk terechtwees vanwege de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie, laat de minister zien dat handel in haar portefeuille gelukkig niet altijd de boventoon voert ten opzichte van ontwikkelingssamenwerking. Daar had Bot zich in dit geval duidelijk op verkeken.

Gniffelen

Ik gniffel ondertussen nog wat verder en stel me soortelijke situaties als met Ben Bot voor bij een aantal lobbyisten die ik ken. Stel dat Evert Jan Brouwer, de lobbyist van Woord&Daad een afspraak heeft om met minister Ploumen over het belang van beroepsonderwijs in Afrika te praten, en opeens vraagt om een verklaring van geen bezwaar voor de export van kerkorgels naar Ethiopië. Of stel je Paul van de Berg voor, de lobbyist van Cordaid, die een afspraak  op het ministerie heeft over de bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking en opeens terloops vraagt of zijn organisatie het secretariaat van het Nationale Actieplan 1325 mag gaan voeren. Het is allemaal volstrekt ondenkbaar.

Of als wij de minister zouden interviewen en dan…….Oei, nu moet ik toch iets opbiechten. Toen ik ruim 20 jaar geleden Queen-drummer Roger Taylor interviewde had ik eigenlijk misschien ook wel een dubbele agenda. Na afloop van het interview vertelde ik hem over een ontwikkelingsproject van een kleine Nederlandse organisatie op Batam in Indonesië waar succesvol aan aidsbestrijding werd gedaan. Ik was daar toen net geweest. De rockster luisterde aandachtig en maakte vervolgens een bedrag van 30.000 pond over aan het project. Dat was achteraf gezien een interview volgens ‘de methode-Bot. ‘ Toch heb ik er tot op de dag van vandaag geen moment spijt van gehad.

 

Auteur
Marc Broere

Datum:
11 maart 2016
Categorieën: