Morgen vindt in Amsterdam de slotmanifestatie van A Call 2 Action plaats. Zes groepen lanceren hun plannen voor vernieuwing in de sector. Als vooruitblik vandaag een opiniestuk van Lena Katzmarski en Wilco van Bokhorst, twee jonge medewerkers van Hivos en Cordaid. Ze stellen dat ontwikkelingsorganisaties wel donaties van jongeren willen, maar weigeren te investeren in een nieuwe generatie werknemers. En dat is een gemiste kans.

Door Lena Katzmarski en Wilco van Bokhorst

Vorige maand wees een onderzoek van PWC uit dat jongeren zich niet willen binden aan goede doelen. Geschokt leerden wij uit het desbetreffende Volkskrant artikel dat 80 procent van de jongeren eenmalig geld geeft, maar dat de meesten van hen zich niet met structurele donaties aan een organisatie willen binden. Wij vragen ons af waarom er in dit onderzoek alleen maar naar donaties wordt gekeken en niet naar andere vormen van betrokkenheid van jongeren bij goede doelen, zoals door vrijwilligersactiviteiten.

Wij zien namelijk juist heel veel jongeren die betrokken zijn bij goede doelen, zoals bij ‘Doenersnet’ van Oxfam Novib en ‘Togetthere’ van ICCO/KerkinActie, waar jongeren als vrijwilliger meedoen met activiteiten en reizen, en ook zelf activiteiten organiseren. En wat te denken van de Nederlandse Jeugdraad, Amnesty International en het Rode Kruis, waar vrijwilligers workshops geven op middelbare scholen over internationale vraagstukken? En de bewuste consumenten die vooral biologisch en fair trade kopen, zijn dat niet vooral hoger opgeleide jongeren?

Wij vragen ons af waarom hier niet in het onderzoek naar is gekeken. Misschien doneren jongeren niet zoveel, er zijn wel veel bewuste jongeren die zich met een enorme passie en enthousiasme inzetten voor goede doelen. Bij JongOS, het netwerk voor jonge professionals in ontwikkelingssamenwerking, alleen al zijn meer dan tweeduizend jongeren hard bezig om ontwikkelingssamenwerking op een andere én vernieuwende manier te doen. En wat te denken van al die jongeren die jaarlijks naar het buitenland gaan om vrijwilligerswerk te doen: goed voor het CV, levenservaring en om de ander te helpen!

Er is voldoende bewijsmateriaal om te laten zien dat jongeren actief betrokken willen zijn bij een goed doel. Tegelijkertijd vragen wij ons af of de organisaties die zich bezighouden met internationale goede doelen, jongeren wel voldoende kunnen en willen bieden. Maakt deze goede doelen-sector wel gebruik van de innovatieve ideeën en het enthousiasme? Worden er kansen gegeven aan deze jongeren?

Ontwikkelingsorganisaties zoals ICCO, Oxfam Novib en IKV Pax Christi maken gretig gebruik van jonge vrijwilligers om hun draagvlak te vergroten en activiteiten uit te voeren. Zo worden jongeren niet alleen bewust gemaakt van internationale vraagstukken, ze worden ook gestimuleerd om actie hier te ondernemen. Toch is er voor deze jongeren maar weinig plek om bij goede doelen te werken. De bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking hebben vooral jongeren met tijdelijke contracten getroffen. Maar ook starters hebben geen mogelijkheid meer om zich in te zetten, want waarom zou je een starter willen, als je ook iemand met vijf tot tien jaar werkervaring op een starterfunctie kan zetten? En stagiairs zijn nu veelal vrijwilligers die werkervaring willen opdoen, waardoor er weinig ruimte is voor echte stagiairs. Een schreefgroei dus!

Het lijkt alsof de goede doelen het niet serieus bedoelen met de jongeren. En dit geldt niet alleen voor hen, want ook de overheid ziet jongeren niet meer als een strategische doelgroep. In augustus 2011 werd de Subsidiefaciliteit voor Burgerschap en Ontwikkelingssamenwerking (SBOS), waaruit veel voor projecten voor jongeren werden gefinancierd, opgeschort. En dat terwijl jongeren zoveel te bieden hebben: nieuwe ideeën en kennis, ze kunnen goed omgaan met social media en geven nieuwe energie aan organisaties waar veel mensen al 20 of 30 jaar werken.

Het lijkt een paradox: jongeren willen zich niet met donaties aan een goed doel binden, maar willen in actie komen. Organisaties willen wel hun donaties, maar investeren niet in een nieuwe generatie werknemers. Het is tijd dat deze goede doelen dit gaan inzien en gaan nadenken over de rol van jongeren binnen en buiten hun organisatie

Lena Katzmarski is Youth Coordinator bij Hivos, Wilco van Bokhorst is Program Officer Conflict Transformation bij Cordaid.

Wil je meepraten over de toekomst van ontwikkelingssamenwerking of concrete oplossingen aandragen vanuit andere perspectieven? Dan ben je hartelijk welkom op 10 december 2011 bij de ‘A Call 2 Action – the dealmaker’ conferentie, georganiseerd door JongOS (Casa 400, Amsterdam).