Maandag werd bekend dat Terre Des Hommes alsnog subsidie toegekend krijgt uit MFS-II. Na de afwijzing vorig jaar heeft Terre des Hommes in een alliantie met de Stichting Kinderpostzegels en het Liliane Fonds bezwaar aangetekend. Een goede reden om met Hans Guijt te bellen, hoofd projecten bij Terre des Hommes. Hij reageerde opgelucht dat Terre des Hommes nu laat zien dat ze wel aan alle strenge kwaliteitscriteria voldoen: “ We zijn het imago van loser kwijt”.

1. Gefeliciteerd met het binnenhalen van de subsidie. Hebben jullie een feestje gehouden?
‘We hebben een bescheiden feestje gehouden met de achterban en de mensen uit het veld. Er heerst geen ‘juichstemming’, daar is ook geen aanleiding toe. Het is vooral een gevoel van opluchting dat al onze inspanningen van de afgelopen twee jaar beloond zijn. Eindelijk weten we waar we aan toe zijn. Maar we zijn bovenal opgelucht dat erkend wordt dat Terre des Hommes aan de strenge kwaliteitscriteria voldoet. Het voelde toch als een motie van wantrouwen. We zijn af van het ‘imago van loser’ .  Dat was onterecht. We hebben nu laten zien dat we wel aan de kwaliteitsnormen voldoen, zelfs de strengste. Uiteindelijk zijn we toch wel erg blij.’

2. Kwam de toekenning van de subsidie als een verrassing?
‘Ja en nee. Nee, want het zou me erg verbaasd hebben als het niet toegekend zou worden. Het bezwaarschrift zat goed in elkaar. We hadden wat steken laten vallen in de eerste aanvraag, maar daar hebben we hard aan gewerkt. Ik had het onterecht gevonden als we anders waren beoordeeld. Maar aan de andere kant kwam het ook wel als een verrassing, want we gingen uit van het ergste. Er waren al zulke harde klappen gevallen onder de ontwikkelingsorganisaties.’

3. Heeft u inzicht gekregen wat de reden was voor het ministerie om de aanvraag af te wijzen op basis van twee punten?
‘Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog niet aan toe ben gekomen de papieren te lezen. Het is zo’n enorm pakwerk. Dat ga ik op mijn gemak doorworstelen. Twee van de negen punten zijn gehonoreerd waardoor we alsnog op zestig punten uit zijn gekomen. Op basis van welke criteria de twee punten alsnog zijn toegekend, en wat er mis was met de andere zeven punten, weet ik nog niet. De laatste zin uit de brief heb ik echter goed onthouden: “de beschikking is aangepast en goedgekeurd”.

We moeten nog bekijken wat er nu gaat gebeuren.  We weten nog niet wat er van ons verwacht wordt en wat de gevolgen zullen zijn voor onze programma’s en partners. Deze informatie is nog onderweg.’

4. Zijn jullie teleurgesteld dat minder dan de helft is toegekend aan de alliantie, 32 miljoen euro in plaats van 68 miljoen euro?
‘Nee we zijn zeker niet teleurgesteld, 32 miljoen euro is heel veel geld. Zeker omdat we in het andere geval helemaal niks hadden gekregen. We zijn blij dat het werk door kan gaan. We leven nu eenmaal in een tijd waarin we allemaal een tandje terug moeten doen. Dus nee, we zijn erg happy.’

5. Hoe wordt de verdeling onder de alliantie (Stichting Kinderpostzegels en het Liliane Fonds) gemaakt?
Lachend: ‘Wij nemen alles en de anderen niks dacht ik zo. Nee, we gaan er rustig over praten. Dat zal geen probleem worden want we hebben een prettig contact onderling. Waarschijnlijk wordt de verdeelsleutel zo bepaald dat iedere organisatie 40% krijgt van het door hen ingediende bedrag. Dat is het percentage dat we uiteindelijk toegekend hebben gekregen van het bedrag dat we oorspronkelijk indienden.’