De COSsen behoren tot de grote verliezers van de eerste subsidieronde van de Subsidiefaciliteit voor Burgerschap en Ontwikkelingssamenwerking (SBOS). Slechts één van de zes subsidieaanvragen van dit netwerk van regionale centra voor ontwikkelingsamenwerking werd gehonoreerd voor een bedrag van 1,5 miljoen euro verspreid over vier jaar. Dit terwijl de COSsen voorheen over ‘gemakkelijk’ geld van de NCDO konden beschikken. Wat vindt Dorothé Appels, directeur van COS Nederland?

Teleurgesteld?
‘Ja, natuurlijk ben je teleurgesteld als je minder krijgt dan je wilt. Dat is logisch lijkt me. We hebben subsidies aangevraagd voor 6 projecten voor een bedrag van drie miljoen euro. Daarvan is er maar één gehonoreerd. We geven echter niet op. In mei is er een nieuwe ronde, dus nieuwe kansen.’

Hoeveel krijgen jullie nu?
‘Genoeg om het jongerenprogramma uit te voeren. We krijgen voor “consumptie verplicht: wat doe jij voor een betere wereld?” een bedrag van ruim 1,5 miljoen voor de periode van vier jaar.’

Hoe moet het nu verder met de COSsen?
‘Nou, het is nog niet afgelopen. Het SBOS-programma loopt tot 2014. We gaan nu heel goed naar de beoordeling kijken. Op welke aspecten hebben we punten gescoord en waar niet. Hier leren we ook alleen maar van en dan hopen we dat we er de volgende keer meer uit halen.’

Als je jullie projecten vergelijkt met de programma’s die wel zijn goedgekeurd, vind je het dan een terechte keuze?
‘Dat weet ik niet, ik ken ook niet alle projecten. Kijk, ik gun het iedereen. SBOS is bijvoorbeeld erg geïnteresseerd in een jongerenprogramma. Dat wisten we. Organisaties dienen een aanvraag in welke bij de aard van de organisatie past. Dat is een technisch verhaal. De punten worden opgeteld en het beste wordt eruit gehaald. Ik kan zo op het eerste gezicht niet zeggen wat ik van de andere projecten vind. Het is een zakelijke afspraak en ik ga er vanuit dat de punten objectief zijn toegekend. Maar ik ga wel met SBOS in gesprek.’

Betekent deze uitslag dat er COSsen zijn die de deuren moeten sluiten?
‘Dat kan ik nu niet inventariseren. Er zitten natuurlijk wel financiële kanten aan, dus we moeten goed bekijken wat we kunnen en willen doen. Ik heb met enkele COSsen gepraat en zij willlen doorgaan. We hebben de strijdbijl uit de kast gehaald’