BLOG – Qader Shafiq over zijn onbekende helden die zich belangeloos inzetten voor vluchtelingen. En over het fenomeen BN’er, dat in stand wordt gehouden door de ellende in de wereld.

Opgedragen aan allen die zich jarenlang, belangeloos inzetten voor de vluchteling

Geen wereld zonder BN’ers

Ze zitten aan tafel bij een populair praatprogramma op televisie. Ze praten en lachen met andere tafelgasten mee en drinken hun glazen leeg. Maar de reden waarom zij uitgenodigd zijn, is een door goede-doelen-organisaties gesubsidieerde reis naar verre oorden waar kinderarbeid is of vluchtelingen aanspoelen. Ze hebben foto’s of filmpjes die dat in beeld brengen. Omringd door net geredde opvarenden van een gammele boot of een dozijn ondervoede kinderen met blote voeten. Soms hebben zij iemand meegenomen. Een vluchteling in het publiek.

De presentator, die net als andere gasten zijn best doet om in zijn gezicht verdriet en empathie uit te stralen, wil er zo snel mogelijk een einde aan maken en het onderwerp afsluiten. ‘We gaan naar een vrolijk onderwerp dames en heren!’ Hij moet ervoor zorgen dat de kijkers niet weg zappen.

Zo staan de BN’ers die een tijdje niet in beeld waren, weer in de belangstelling. Op de sociale media krijgen zij lovende complimenten voor hun optreden. Zo houdt de ellende in de wereld het fenomeen BN’er in stand.

Onbekende helden

In de sauna van het zwembad waar ik zo nu en dan ben, zaten twee oudere mannen op te scheppen. De een, bijna tachtig, over zijn conditie. De ander over zijn heldendaden als marinier in Nederlandse-Indië. Een oudere mevrouw veranderde het onderwerp. ‘Ik ben net naar de voorlichtingsbijeenkomst van gemeente Heumen over de opvang van twintig statushouders geweest. Leuk dat we hier de vluchtelingen opvangen.’ Toen werd het stil in de sauna.

Ik had gehoopt dat iedereen zou meedenken met deze mevrouw over hoe de vluchtelingen te helpen een sociaal netwerk op te bouwen om uiteindelijk een baan te vinden.

Mijn vriend Paul huurt een kantoorgebouw waar hij laptops heeft geplaatst en waar dagelijks asielzoekers met een achtergrond in de IT begeleid worden. Zijn vrouw geeft hen Nederlandse les. Zij denken er over na om zelf voor de huisvesting van deze vluchtelingen te zorgen.

Mijn vriend Frits verzamelt laptops voor vluchtelingen die in Nijmegen hun nieuwe leven starten.
Zowel Frits als Paul willen absoluut niet in de picture. Ze zijn mijn helden.

Qader Shafiq (Kabul, 1968) is directeur van Bureau Wijland, en project- en adviesbureau voor duurzaamheid en divesiteit. Ook schrijft hij poëzie, columns en korte verhalen. In 1993 vluchtte hij naar Nederland.