Volgens de Nepalese wet mogen jongens en meisjes pas trouwen vanaf hun twintigste. Echter, 41 procent van de meisjes is voor hun achttiende verjaardag getrouwd. In tien procent van de gevallen zelfs voor hun vijftiende, al dan niet met een meerderjarige man. Ook 11 procent van de jongens is betrokken in een kindhuwelijk.

De grote dag is aangebroken, de bruidegom en zijn familie arriveren om er achter te komen dat de bruid met de noorderzon is vertrokken. Traditiegetrouw voelt Kajiman zich verplicht de bruiloft door te laten. De bruidsschat is immers geaccepteerd, de schoonfamilie heeft nu recht op zijn dochter. Hij heeft geen andere keus dan Sunita weg te geven in plaats van haar oudere zus.

Het geven en ontvangen van een bruidsschat is bij de wet verboden in Nepal. Echter is het nog steeds een gebruikelijke traditie om een bruidsschat te geven bij een gearrangeerd huwelijk. Beide families geven geld en goederen, waar de bruidegom het meeste waard is – voor hem wordt dus het meeste betaald. Naast de hogere sociale status van jongens ten opzichte van meisjes, is dit een reden waarom het krijgen van een dochter wordt gevreesd. In de meeste extreme gevallen leidt dit zelfs tot abortus.

Zodra Chali het nieuws te horen krijgt dat haar zusje gedwongen is om te trouwen komt ze in actie en schakelt de hulp in van CWIN, een lokale NGO die zich inzet voor kinderrechten en bescherming van kinderen. Zij maken melding van het illegale huwelijk en in samenwerking met de lokale politie wordt de bruidegom gearresteerd en Sunita bevrijd.

In 2013 heeft CWIN 64 meldingen gekregen van kindhuwelijken in Nepal. In 17 van de gevallen was er sprake van seksueel geweld, in tien gevallen van verhandeling van het kind. Dit is slechts het topje van de ijsberg. Uit onderzoek van Save the Children in 2013 is gebleken dat meer dan 25 procent van de meisjes tussen 14 en 18 jaar getrouwd is en een kind krijgt voor het eind van hun adolescentie. UNICEF classificeerde Nepal in 2011 in de top 10 van landen op het gebied van kindhuwelijken.

De bruidegom en zijn familie hebben door de druk van de autoriteiten het huwelijk nietig laten verklaren. Chali en Sunita zijn weer terug bij hun familie. Sunita gaat naar school en zit in groep acht.

Het verhaal van Chali en Sunita is niet uniek. Er zijn veel verhalen bekend van meisjes die vluchten omdat ze zijn uitgehuwelijkt, of op jonge leeftijd worden gedwongen te trouwen. Gelukkig neemt dit aantal af en zijn er organisaties die zich op verschillende niveaus inzetten tegen deze schending van kinderrechten. In 2016 start het 5-jarig project ‘Her Choice’, gefinancierd door Buitenlandse Zaken, waarin Kinderpostzegels, ICDI en The Hunger Project samen gaan werken met lokale partners over de hele wereld, waaronder CWIN in Nepal, om kindhuwelijken tegen te gaan.

Deze blog werd gemaakt in het kader van de Masterclass Vrouwen, Vrede en Veiligheid, georganiseerd door Vice Versa & Lokaal Mondiaal. In deze Masterclass leren jonge professionals campagne voeren op het thema Vrouwen, Vrede & Veiligheid. Lees de overige blogs hier.