De Volkskrant publiceerde vandaag een kritisch artikel over hulpgelden voor het bedrijfsleven in het kader van het Follow the Money debat, dat het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT), het Common Fund for Commodities (CFC) en Vice Versa morgen organiseren.
In dit artikel werden Emily Darko (Overseas Development Institute) en Jeroen Kwakkenbos (Eurodad) geïnterviewd, die morgen komen spreken tijdens het debat. ‘Vooral westerse bedrijven blijken te profiteren van ontwikkelingshulp’, concludeert de Volkskrant.

Kwakkenbos, die onderzoek deed naar de besteding van 30 miljard dollar hulpgeld gestoken in particuliere bedrijven, kwam tot de conclusie dat slechts een kwart van het geld terechtkwam bij bedrijven in de betrokken ontwikkelingslanden. Het merendeel ging naar westerse beursgenoteerde bedrijven. ‘Ik ben niet tegen deze samenwerking. Het gaat om de manier waarop het gebeurt. Er is nu te weinig aandacht voor de bedrijven in ontwikkelingslanden. Goed gerichte hulp aan de particuliere sector kan enorm veel effect hebben: werkgelegenheid, groei, armoedevermindereing. Maar dat zien we veel te weinig gebeuren’, zo vertelt hij de Volkskrant.

Darko vertelt aan de krant over de perikelen van de samenwerking: ‘Er bestaat een taalbarrière tussen de personen uit de hulpwereld en die uit het bedrijfsleven. Hulpverleners hebben een zekere argwaan tegen bedrijven en zakenlieden hebben een hekel aan het bureaucratische wereldje van hulp met al die criteria en evaluaties. Maar de verschillen worden overbrugd. Er is een nieuwe generatie. Jongeren stappen zo over van ngo’s naar bedrijven en omgekeerd. Zij verwachten van hun bedrijf een beleid dat goed uitpakt voor de armen en voor het milieu.’

Kwakkenbos uit zich sceptisch over de stroom van hulpgeld naar het bedrijfsleven en wijst op een groot misverstand: ‘Er wordt nog te vaak gedacht: als er maar economische groei is, vermindert de armoede vanzelf wel. Dat is een discussie van twintig jaar geleden: wat goed is voor de markt, is goed voor de armen. Dat is een fabeltje gebleken. Toch wordt dat idee nu vaak in een nieuwe verpakking aangeboden met een paar smileys erop.’

Voor deze betrekkelijk nieuwe vorm van hulp blijken geen goede richtlijnen en evalutiecritereia te bestaan, staat onder andere in het rapport van Eurodad Private Profit for Public Good? Op die manier is het nog nauwelijks te achterhalen waar het geld precies blijft. Bovendien is de inschatting dat het budget verdubbelt of verdrievoudigt door deelname van grote bedrijven onverifieerbaar en onwaarschijnlijk, zo schrijft de Volkskrant in het artikel.