Wat de Cheeta’s willen en waarom

ARNHEM – De nieuwe generatie ontwikkelingswerkers komen eraan. In de december/januari editie van Vice Versa, het vakblad over ontwikkelingssamenwerking, worden drie zogeheten ‘Cheeta’s’ opgezocht. Ook staat deze editie in het teken van het overlijden van Simon Jelsma. Met een in memoriam en allerlaatste interview met de Noviboprichter. Marcia Luyten en Kees Hudig betogen dat wij een volkje van navelstaarders zijn geworden en Afrikaanse fotografen gaan op zoek naar sporen van ngo’s in hun land.

Tony van der Meulen gaat op zoek naar de drijfveren en werkwijze van de nieuwe generatie ontwikkelingswerkers: de cheeta’s. Hij interviewt Michel Groenenstijn (Be More), Marten van Gils (Get it Done) en Lisa Harteveld (Text to Change). Marten van Gils: ‘De cheeta is snel en het is een roofdier. Ik herken me in het type: frisse wind door het stoffige wereldje’. Opvallend is hierbij dat alle drie streven naar een trendbreuk met de traditionele subsidies van ontwikkelingsorganisaties of de overheid. Het mag volgens hun alleen een startmotor zijn, daarna dien je jezelf te redden.

In het artikel doen ze hun visies op de ontwikkelingssector verder uit de doeken. Een verschil met de ‘oude’  generatie ontwikkelingswerkers, is dat de cheeta’s niet politiek activistisch zijn. Groenenstijn: ‘Ik geloof dat de tijd voorbij is om tegen de macht, de overheid of tegen het bedrijfsleven te strijden. Steek niet al die vaak negatieve energie in iets willen veranderen, maar begin zelf met iets.’

Herinnerd

Op 15 november overleed Simon Jelsma, de grondlegger van de derdewereldbeweging in Nederland en oprichter van Novib, op 93-jarige leeftijd. In het interview wordt de vraag gesteld: Hoe zou u na uw overlijden herinnerd willen worden? Hard lachend antwoord Jelsma: ‘Als iemand die geloofde en ook daadwerkelijk geloofde. Ik geloof dat we er geen potje van moeten maken, maar dat we de wereld met z’n allen leefbaar moeten maken voor iedereen. En dat is een heel diep en breed geloof. Verder zou ik mijn karakter aan vier d’s willen ophangen. Ik ben een dromer, een denker, een doener, en een doorzetter. En dan ook in deze volgorde.’

Navelstaarders

Een volkje van navelstaarders zijn we geworden, betogen freelancejournaliste Marcia Luyten en andersglobalist Kees Hudig in de nieuwe Vice Versa. Met argwanende en cynische ogen keuren we wat er in de rest van der wereld gebeurt – ook ontwikkelingssamenwerking krijgt er van langs. Nederland moet zich realiseren dat niemand daar iets mee opschiet. ‘Waren we vroeger voorlopers als het ging om het langetermijnperspectief, we maken nu de fout om op de korte termijn voordeel te eisen’, aldus Luyten en Hudig.

Keniaan Charles Kimani, Liberiaan Ahmed Jallonzo en de Zuid-Afrikaanse Nikki Rixon zijn met de camera in de hand hun land ingetrokken. Onder leiding van de Nederlandse fotograaf Chris de Bode stelde ze zich de vraag: ‘Hoe ziet ontwikkelingssamenwerking eruit door de lens van een Afrikaanse fotograaf?’  Het levert foto’s op van succesvolle projecten, maar ook van oude verroeste borden van ngo’s.

De nieuwe Vice Versa is te bestellen via selma[a]viceversaonline.nl of voor iPad binnenkort verkrijgbaar op magzine.nu . Momenteel heeft Vice Versa een speciale boekenactie voor nieuwe abonnees. Meer informatie hierover op www.viceversaonline.nl/abonnementen.

Auteur
Vice Versa

Datum:
09 december 2011
Categorieën: