‘A call 2 action’, oftewel een oproep tot actie, dat is de kern van het één jaar durende programma van JongOS dat 22 januari  met een kick off conferentie in Amsterdam van start zal gaan. De jonge professionals zeggen hiermee gehoor te willen geheven aan de vraag naar vernieuwing binnen de ontwikkelingssector. Vice versa peilde hoeveel actie we nu werkelijk kunnen gaan verwachten en stelde een vijftal vragen aan Janneke Juffermans, lid van de stuurgroep JongOS, en een van de initiatiefnemers van de conferentie.

Waarom zou men op 22 januari naar de kick-off  sessie van  ‘A call 2 action’ moeten komen?

‘We geloven dat er heel veel goede dingen zijn gebeurd op het vlak van ontwikkelingssamenwerking en nog steeds plaatsvinden, maar er zijn ook veel mogelijkheden voor verbetering. Dat laatste hebben we als uitgangspunt genomen voor dit jaar. Er zijn al veel aanmeldingen binnen en diverse ideeën zijn geformuleerd. Zo zijn er plannen voor meer hybride samenwerking met de private sector en het creëren van een open cultuur van OS organisaties zodat jonge mensen beter kunnen aanhaken en meewerken. En voor iedereen die zich nog niet heeft aangemeld maar zich ook graag in wil zetten voor verandering geldt: aanmelden is nog mogelijk via www.acall2action.nl.’

Wat wil Jong OS precies bereiken met ‘A call 2 action’?

‘We willen heersende onvrede binnen en buiten de sector over oude structuren, institutionele belangen, effectiviteit van hulp en gebrekkige beeldvorming over ontwikkelingssamenwerking omzetten in concrete acties. Op de korte termijn willen we een aantal actiegroepen opzetten die concrete veranderingen gaan bewerkstelligen. Hopelijk werken deze actiegroepen ook prikkelend naar anderen toe en wie weet vloeien er wel grootse veranderingen uit voort. Na een jaar wordt de JongOS innovatie-award uitgereikt.  Eigenlijk willen we dat ‘A call 2 action’ daarna doorgaat als een constant kritische en vernieuwende beweging die heersende structuren en werkwijzen blijft prikkelen.’

Wie kunnen we allemaal verwachten bij de aftrap van ‘A call 2 action’?

‘Een heleboel mensen. We beginnen met een gesprek tussen twee ervaren idealisten, namelijk Simon Jelsma (oprichter van OxfamNovib) en Hans Eenhoorn (voormalig voorzitter van Unilever en lid van de UN Taskforce for Hunger) en twee jongere idealisten, Ben White (mede-oprichter van VC4Africa) en Marieke de Lange (Ubuntu Theatre). Zij spreken over wat hun idealen van toen waren en wat hun idealen nu zijn. Vervolgens komt Boom Chigago met een theatrale out-of –the-box sessie om iedereen wakker te schudden. In open space sessies worden vervolgens actieplannen geformuleerd en verder uitgewerkt.’

Ben je niet bang dat het open space karakter een hoop gezwam met weinig focus gaat wordt?

‘Nee. Open space is iets waar mensen in het begin aan moeten wennen, ik was voorheen ook heel sceptisch. Maar ik ben enorm verrast door de constructieve energie die ontstaat en het enthousiasme van mensen. Ik denk dat open space aansluit bij grotere ontwikkelingen in het denken over hoe veranderingen plaatsvinden. Mensen denken steeds minder in structuren en sectoren en steeds meer in de drijvende kracht van gelijkgestemden die door al die ordeningen heen te vinden zijn. Daarom nodigen we ook niet alleen mensen uit ‘de sector’ uit, maar is iedereen welkom die zich wil inzetten. Om ‘het gezwam’ ook echt te concretiseren hebben we coaches aangetrokken om de actiegroepen in het daarop volgende jaar te begeleiden. Ook hebben we een “Zuidelijk” klankbord van mensen in ontwikkelingslanden die via de Live Stream feedback kunnen geven zodat meteen getoetst wordt of de plannen wel realistisch zijn.’

Hoe gaat ‘A call 2 action’ ervoor zorgen dat er daadwerkelijk veranderingen worden doorgevoerd?

‘Partos, de branche vereniging voor OS organisaties staat 100% achter dit initiatief en zal de actiegroepen ook helpen bij de institutionele inbedding van de plannen. Waar het om gaat is vertrouwen in de kracht van de mensen die aanwezig zijn en hun acties. Zij zullen voor de veranderingen zorgen. Verandering moet van binnen uit komen en in samenwerking ontstaan; anders werkt het niet! Wij begeleiden ze, maar laten het bij hen. Als er geen vernieuwing ontstaat, was de drive om zaken te veranderen blijkbaar niet groot genoeg, of de tijd nog niet rijp.’