Donderdag vindt op Paleis Huis ten Bosch de beëdiging van het nieuwe kabinet plaats. Bij de koningin zal geen minister voor Ontwikkelingssamenwerking op het bordes staan. En zelfs geen aparte staatssecretaris.  Vice Versa peilde de reacties van Jan Pronk, Paul Hoebink en Farah Karimi.

Farah Karimi

Farah Karimi, algemeen directeur van Oxfam Novib reageert op de website van haar organisatie teleurgesteld op het feit dat ontwikkelingssamenwerking geen minster meer krijgt. ‘Zelfs niet een hele staatssecretaris, maar een halve’, schrijft ze. ‘Want die staatssecretaris krijgt zowel ontwikkelingssamenwerking als Europese zaken in zijn portefeuille. Onbegrijpelijk in deze tijd van globalisering. Voor grote onderwerpen als voedsel, klimaat en armoede zou juist veel meer aandacht moeten komen. Alsof de rest van de wereld voor ons geen prioriteit is. En dan krijgen we er ook nog de enorme bezuiniging bovenop.’’

Jan Pronk

Oud-minister Jan Pronk stuurt per e-mail zijn reactie. ‘Niet alleen het gedoogakkoord, maar ook de tekst van het regeerakkoord zelf is tot stand gekomen in overleg met de PVV. Het gedoogakkoord maakt integraal onderdeel uit van het totale akkoord, zo is ons meegedeeld. De PVV heeft, aldus de (in)formateur, bovendien mogen meespreken over de samenstelling van het kabinet. Elk lid van het kabinet is gehouden aan het akkoord, dat expliciet is goedgekeurd door een intern ondemocratische partij, met een verwerpelijke ideologie. Elk lid is ook zelf impliciet gekeurd en goedgekeurd door de PVV. Geen politicus die zich zelf respecteert zou de uitnodiging dienen te aanvaarden om tot een dergelijk kabinet toe te treden’, aldus Pronk.

Paul Hoebink.

Paul Hoebink, buitengewoon hoogleraar ontwikkelingsstudies in Nijmegen, wil nog geen reactie op de bewindslieden zelf geven. ‘Ik wil namelijk eerst wel eens zien welke paden ze opgaan.’

Maar op de nieuwe constructie in het kabinet wil hij wel reageren. ‘Het is treurig dat de ministerspost nu voor de tweede keer verdwijnt, want de aanwezigheid van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking in de ministerraad is van grote betekenis. Immers, daar komen veel dossiers aan de orde die ontwikkelingslanden en ontwikkelingssamenwerking raken. Denk aan het Europese landbouw- en visserijbeleid of het migratie-dossier.’

‘De bezuiniging van 12,5 per cent (uitgaande van gemiddeld 0,7 per cent van het Bruto Nationaal Product) is eveneens jammer, maar het is minder dan Oxfam-Novib suggereert en ook minder dan de bezuiniging van 20 procent  waar Jan Pronk mee werd geconfronteerd toen hij in 1989 in het kabinet Lubbers-Kok aantrad.’

‘De nieuwe staatssecretaris wordt tenslotte met twee onmogelijke opdrachten opgezadeld. Hij moet ervoor zien te zorgen dat vredesmissies in ontwikkelingslanden gaan gelden als ontwikkelingshulp. Dat heeft Agnes van Ardenne op veel beperkter schaal al eens geprobeerd en dat is al faliekant mislukt. Dat is dus trekken aan een dode mastodont. Hij moet ook het Nederlandse bedrijfsleven meer bij de hulp betrekken en dat gaat weer tegen alle lopende internationale afspraken in.’