Programmamaker en journalist Aad van den Heuvel heeft veel met de vorige week overleden Piet van Harn samengewerkt. Voor Vice Versa zette hij een aantal herinneringen op een rij.

Piet van Harn, ik heb samen met hem vele televisieprogramma’s gemaakt. Dat wil zeggen, ik ontvouwde het plan en Piet zette zich op een stoel en ging vragen stellen. Na twee uur, veel koffie en te veel sigaretten was er veel onzin gesneuveld en zei Piet: ‘Dit zou wel eens wat kunnen worden.’

Hij was op vele plaatsen geweest, had veel gezien en wist waar hij het over had. Die gesprekken vonden meestal plaats in het kader van een eventuele subsidieverlening van de NCDO waar Piet een doorslaggevende stem in had. Nadat de film voltooid was bekeek Piet het resultaat en verlangde uitleg.  Geen kritiek, geen censuur maar een milde aandrang om de gedachten te ordenen. We zijn er altijd uit gekomen omdat niemand gelijk wilde hebben. Hij wist dat dè waarheid meestal tijdelijk was en onderhevig aan de waan van de dag en het misverstand van gisteren. Hij dwong de maker tot reflectie over de zin en onzin en de mogelijkheden en onmogelijkheden van ontwikkelingssamenwerking.

Te intelligent om te zweven

Ik heb jarenlang met hem samengewerkt, van ‘het functioneren van tien Afrikaanse presidenten’ en ‘de mensenrechten van de Papoea’s’ tot ‘van Kenia naar Kaapstad’ en ‘Verre Collega’s’. Verpleegkundigen, tuinders, politieagenten, vuilnismannen die een weekje met collega’s in ontwikkelingslanden gingen samenwerken.  Zoeken naar nieuwe vormen om de kijkers bij het dagelijkse leven van mannen en vrouwen in minder bevoorrechte landen te betrekken. Piet dacht intensief mee en zonder hem waren vele ideeën nooit tot stand gekomen en in schoonheid gestorven. Met al te ideële plannen had hij niets, Piet van Harn was te intelligent om te zweven.

Wat ik, terugkijkend op onze samenwerking, nog het meeste in hem waardeer was dat hij nuchter maar toch bevlogen het beste in je naar boven kon halen. Hij sprak je aan op de enorme invloed van het medium waarvoor je werkte en de verplichtingen die dat met zich mee bracht. Waarom zou je, als je de mogelijkheden had, niet een poging wagen de wereld iets beter achter te laten dan je hem gevonden had? Hoe maakte je de kijkers duidelijk dat een wereld met een paar miljard paupers nooit een veilige en aanvaardbare wereld zal zijn? Spreek je creativiteit aan, zo betoogde hij, en probeer een oud verhaal in een gloednieuwe jas te steken. Piet van Harn is voor mij, en naar ik aanneem ook voor een aantal collega’s, heel belangrijk geweest.

Aad van den Heuvel