Oxfam Novib heeft met het internationale rapport ‘21st Century Aid’  hard uitgehaald naar ‘kortzichtige critici’ die tegen alle vormen van ontwikkelingshulp ageren. De organisaties roept de ministers van Ontwikkelingssamenwerking, bijeen in de G8 in Canada, op om te blijven investeren in armoedebestrijding.

In het rapport dat vandaag gepresenteerd wordt probeert Oxfam Novib de claim te weerleggen dat arme landen veel beter zonder hulp verder kunnen en moeten vertrouwen op buitenlandse investeringen, overheidsleningen en belastingen. Oxfam stelt dat die zaken wel belangrijk zijn, maar zeker in de huidige crisis niet op korte termijn kunnen voorzien in de behoeften van arme landen.

‘De discussie over ontwikkelingsbudgetten is, zeker in Nederland, heel bekrompen geworden’,  stelt directeur Farah Karimi in een verklaring.

‘Uiteraard moet hulp effectief gegeven worden en moeten we corruptie tegengaan. Maar pleiten voor halvering of afschaffing is inhumaan. We kunnen hulp pas afschaffen als aan de voorwaarden voor maatschappelijke en economische ontwikkeling in arme landen is voldaan. Maar in plaats van daaraan te werken, bestelen rijke landen en veel internationale bedrijven feitelijk nog altijd de arme landen. Met de ene hand geven ze ontwikkelingshulp, maar via oneerlijke handel verdienen ze een veelvoud terug. En met trucs onttrekken internationale bedrijven meer belastinggeld aan arme landen dan het totale internationale ontwikkelingsbudget.’

Successen van hulp

Het Oxfam rapport geeft voorbeelden van successen van hulp. Zoals 33 miljoen kinderen die in de afgelopen tien jaar onderwijs hebben gekregen en een vertienvoudiging van het aantal HIV/Aids behandelingen sinds 2004. Versterking van maatschappelijke organisaties werkt volgens de ontwikkelingsorganisatie bijvoorbeeld in Malawi, waar lokale organisaties de overheidsuitgaven kritisch volgen en nagaan of de beloftes aan de arme bevolking worden nagekomen. In Mali verdubbelden dankzij een hulpproject de belastinginkomsten in 8 jaar tijd.

Het rapport doet ook aanbevelingen om de effectiviteit en betrouwbaarheid van hulp te verhogen. Hulp in de 21^e eeuw moet naast basisvoorzieningen, vooral  de voorwaarden scheppen voor mensen om zelf hun ontwikkeling ter hand te nemen en voor hun rechten op te komen. Dat vraagt verantwoordelijke overheden en mondige burgers georganiseerd in maatschappelijke organisaties, die corruptie helpen tegengaan en leiders ter verantwoording roepen.

‘De wereld kan niet doorgaan met het negeren van armoede’, stelt Karimi. ‘Daarom moeten de G8 hun beloftes uit Gleneagles (de armoedetop in 2005 waar de rijkste landen beloofden om 27 miljard dollar extra uit te geven aan ontwikkelingshulp, waarvan er uiteindelijk slechts 6 miljard werd uitgekeerd, mb) eindelijk eens nakomen. Daarbij dwingen de gevolgen van de voedselcrisis en de klimaatcrisis ons tot een veel drastischer aanpak. Uiteindelijk zullen we een duurzame en rechtvaardige globale economie moeten opbouwen. Dat is net zo goed ons belang als dat van de arme landen.’